Międzynarodowa wystawa „Radziwiłłowie. Dzieje i spuścizna książąt”

W środę 9 października wraz z al. Piotrem Zdzieborskim oraz ks. Zenonem Czumajem – dyrektorem Muzeum Diecezjalnego, a także wykładowcą i opiekunem naszego koła historycznego, udaliśmy się do Wilna na otwarcie międzynarodowej wystawy pt. „Radziwiłłowie. Dzieje i spuścizna książąt”, która została otwarta 10 października Na wystawie wśród przedmiotów i dokumentów przywiezionych z 7 krajów, było kilka eksponatów z Muzeum Diecezjalnego w Drohiczynie. W otwarciu wystawy brała udział para prezydencka, Maciej Radziwiłł – potomek rodu Radzwiłłów, oraz nuncjusz apostolski na Litwie.  Przy okazji nie omieszkaliśmy zwiedzić Wilna oraz kilku istotnych miejsc na Litwie, m.in. katedrę, kościół Ducha Świętego, kaplicę Matki Boskiej Ostrobramskiej, dom św. Faustyny przy ulicy Grybo Gatvie, gdzie został jej przekazany tekst koronki do Bożego Miłosierdzia. W czasie pobytu w Wilnie weszliśmy również na Górę Trzech Krzyży – miejsce, gdzie według ustnych przekazów zamordowano 7 misjonarzy franciszkańskich. Odwiedziliśmy także kościół św. Rafała, w którym służył bł. ks. Antoni Beszta-Borowski, kościół św. apostołów Piotra i Pawła na Antokolu oraz cerkiew Świętego Ducha, gdzie spoczywają szczątki 3 prawosławnych świętych męczenników wileńskich – Antoniego, Jana i Eustachego. Opuszczając bogate w wydarzenia i postaci historyczne Wilno, udaliśmy się w drogę powrotną, zatrzymując się na krótko w Mariampolu. Miejsce to powinno być nam bliskie, gdyż spoczywają tu doczesne szczątki bł. Jerzego Matulewicza – odnowiciela księży marianów oraz biskupa wileńskiego, który to przywrócił do istnienia po carskich kasatach w XIX w. lub erygował kilka parafii w naszej diecezji: parafię w Dziadkowicach, w Milejczycach, Miłkowicach Maćkach, w Kłopotach Stanisławy, w Grodzisku koło Siemiatycz oraz parafię, z której pochodzę tj. pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce. W 1920 r. bł Jerzy Matulewicz nawiedził wszystkie, czyli 25, istniejące wtedy kościoły we wschodniej części naszej diecezji, na czele z obecną katedrą. Z pewnością ten wyjazd na długo pozostanie w naszej pamięci.

Al. Daniel Konik

[ngg src=”galleries” ids=”194″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″ images_per_page=”30″ number_of_columns=”3″ show_slideshow_link=”0″]

Wyjazd Koła Historycznego

2 maja w ramach Kleryckiego Koła Historycznego udaliśmy się na wyjazd do Janowa Podlaskiego, Pratulina i Kodnia. W wyjeździe uczestniczył także ks. Zenon Czumaj – opiekun koła.

Pierwszym punktem na trasie wyjazdu był Janów Podlaski – dawna siedziba biskupów łuckich, w latach 1818-1924 stolica diecezji podlaskiej (z przerwą od kasaty diecezji w 1867 do jej reaktywowania w 1918). Najważniejszym zabytkiem w Janowie jest Bazylika Kolegiacka Trójcy Świętej. Proboszcz parafii w Janowie przybliżył nam dzieje tej świątyni i osób z nią związanych. Kościół ten, zbudowany w stylu barokowym, w okresie istnienia diecezji pełnił funkcję katedry diecezji. W krypcie spoczywają szczątki biskupów zasłużonych dla Janowa i diecezji, m.in. bpa Adama Naruszewicza – współautora Konstytucji 3 maja oraz bpa Beniamina Szymańskiego który m.in. wprowadził nabożeństwo majowe oraz organizował liczne rekolekcje i misje święte.

Ważnym miejscem w Janowie jest Stadnina Koni. Jest to najstarsza państwowa stadnina w Polsce, działa od 1817 roku. Są w niej hodowane wysokiej jakości konie, m.in. czystej krwi arabskiej, które są cenione w wielu krajach i osiągają bardzo dobre wyniki na różnych imprezach sportowych.

Kolejnym punktem naszego wyjazdu był Pratulin – miejsce męczeństwa 12 błogosławionych unitów. Wikariusz parafii przybliżył dzieje unitów w parafii pratulińskiej. W sanktuarium w Pratulinie znajdują się relikwie błogosławionych, za których wstawiennictwem miało miejsce wiele cudów. Ksiądz wikariusz przypomniał, że takich miejsc męczeństwa na Podlasiu jest o wiele więcej. Unici zamordowani w czasie zaborów są wzorem prawdziwej, prostej wiary oraz wierności Kościołowi.

Następnie udaliśmy się do sanktuarium w Kodniu, gdzie znajduje się obraz Matki Bożej Kodeńskiej – Królowej Podlasia. Pobyt tam rozpoczęliśmy od Mszy świętej, której przewodniczył ks. Zenon. Ciekawa jest historia, w jaki sposób cudowny obraz znalazł się w Kodniu. Mikołaj Sapieha, właściciel Kodnia, doznał uzdrowienia przed tym właśnie obrazem w Rzymie. Po cudzie Mikołaj postanowił wykraść obraz i zabrać go do Kodnia. Za ten czyn papież obłożył Sapiehę ekskomuniką, on jednak pomimo tej kary nie oddał obrazu.

Ostatnim punktem na trasie wycieczki była Biała Podlaska, gdzie wzięliśmy udział w nabożeństwie majowym w kościele św. Antoniego oraz udaliśmy się do kina.

Al. Karol Młynarczyk

[ngg src=”galleries” ids=”182″ display=”basic_thumbnail” images_per_page=”50″ number_of_columns=”3″ show_slideshow_link=”0″]

Wycieczka młodych historyków

30 marca Koło historyczne alumnów wyjechało do Białegostoku i okolic, w celu poznania bliżej historii i kultury tamtego terenu. Pierwszym punktem naszej wędrówki była Sokółka, a dokładnie kościół pw. Św. Antoniego Padewskiego, gdzie w 2008 roku dokonał się Cud eucharystyczny. Kolejnym punktem na naszej trasie był meczet i mizar (cmentarz muzułmański) w Bohonikach. Miejscowość jest zamieszkiwana przez mniejszość tatarską, której przedstawicielka przybliżyła nam dzieje i tradycje muzułmanów polskich. Ostatnim miejscem wyjazdu było Sanktuarium Maryjne w Różanymstoku. Zawiłe dzieje różanostockiego sanktuarium przybliżył nam ojciec salezjanin – kustosz sanktuarium. Tutaj odprawiona została Eucharystia, którą sprawował opiekun koła ks. dr Zenon Czumaj.

al. Lesław Rzemieniec

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”93″ exclusions=”1852,1854″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”30″ number_of_columns=”3″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” ngg_triggers_display=”never” order_by=”filename” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

1050. rocznica Chrztu Polski

 

14 kwietnia 966 r. książe Mieszko I wraz z całym swoim dworem przyjął chrzest, był to przełomowy dzień w historii naszego kraju. 1050 lat później, 14 kwietnia 2016 r. alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie włączając się w ogólnopolskie obchody, zebrali się w kaplicy seminaryjnej na Eucharystii, aby dziękować Bogu za to wydarzenie.

 Na początku Mszy Św. prezes kleryckiego koła historycznego, al. Arkadiusz Szmurło przypomniał nam o tym, że obecnie, mimo iż niektóre fakty dotyczące chrztu (np. dokładne miejsce) pozostają nieznane, historycy są zgodni, co do faktu, że chrzest Polski radykalnie wpłynął na losy polskiego narodu, państwa i Kościoła, włączając Polskę do zachodniej cywilizacji europejskiej. Mszy przewodniczył Jego Magnificencja ks. rektor Tadeusz Syczewski, a homilię wygłosił ks. dr Zenon Czumaj, dyrektor Muzeum i Archiwum Diecezjalnego oraz wykładowca Historii Kościoła w drohiczyńskiej uczelni. Ks. Zenon zwrócił uwagę na dwa krótkie zdania zapisane przed wiekami: „Dubrovka venit ad Miskonem” (Dąbrówka przybyła do Mieszka), „Mysko dux baptizatur” (Książę Mieszko został ochrzczony). Z tego przekazu widzimy, iż kluczową role w przyjęciu chrześcijaństwa przez nasz naród odegrał książe Mieszko I oraz jego żona, księżniczka czeska Dąbrówka. Ważną postacią był również ów nieznany duchowny (być może był to bp Jordan), który w dwóch zdaniach pozostawił potomnym świadectwo tego arcyważnego wydarzenia. Ks. Zenon opowiadał również o uroczystych obchodach milenium chrztu w 1966 r., które w trudnych czasach komunizmu pokazały niezwykłą siłę wiary Polaków.

Na koniec Eucharystii wszyscy zgromadzeni odśpiewali uroczyste „Te Deum”, którego polska wersja śpiewana obecnie w kościołach powstała właśnie na obchody milenium chrztu oraz „Boże coś Polskę”. Świętując uroczyście 14 kwietnia mogliśmy, podziękować Panu, za to, że żyjemy w wolnym, chrześcijańskim kraju.

al. Rafał Oleksiuk