Tag Archive for: akolitat

Przyjęcie posługi lektoratu i akolitatu

Święty Paweł zauważał już w pierwotnym Kościele potrzebę spełniania przez różnych ludzi, różnych posług dla budowania całości Kościoła, pisząc do wspólnoty w Rzymie: „Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność – podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary”. (Rz 12,4-6) W niedzielny poranek 21 lutego 2020 roku, w kaplicy seminaryjnej WSD w Drohiczynie, ks. bp Piotr Sawczuk udzielił posługi lektoratu dwóm alumnom III roku oraz posługi akolitatu jednemu alumnowi IV roku. Czym właściwie są owe posługi? Co dadzą Kościołowi i w jaki sposób zmienią życie alumnów?

Jeszcze do 1972 r. w Kościele rzymsko-katolickim kandydatowi do kapłaństwa udzielano tzw. święceń niższych (ostiariat, lektorat, egzorcystat i akolitat). Ojciec Święty Paweł VI po Soborze Watykańskim II postanowił odnowić formację seminaryjną i zrezygnował z święceń niższych oraz subdiakonatu, wprowadzając w to miejsce dwa rodzaje posług: lektoratu i akolitatu, które od tej pory zostały udostępnione również osobom świeckim. W czasie liturgii Kościół dla swoich wiernych zastawia dwa stoły: Słowa Bożego i Eucharystyczny. Można powiedzieć, że zadaniami lektorów i akolitów jest obsługa właśnie tych dwóch stołów.

Posługa lektora polega przede wszystkim na odczytywaniu Słowa Bożego w czasie Mszy Świętej i nabożeństw (za wyjątkiem tekstów z Ewangelii, które są zarezerwowane dla kapłanów). Otrzymujący posługę słyszy słowa: „Przyjmij księgę Pisma Świętego i wiernie przekazuj Słowo Boże, aby coraz mocniej działało w sercach ludzkich”. Lektor powinien więc, nie tylko starać się jak najpiękniej odczytywać Pismo Święte, ale również starać się zgłębiać je, tak by być wiernym przekazicielem, który rozumie, co czyta i dzięki temu lepiej trafia do serc słuchaczy.  Lektor – kandydat do święceń kapłańskich, poza liturgią ma prawo, w imieniu Kościoła: przewodniczyć nabożeństwom (np. różaniec, gorzkie żale, majowe, czerwcowe, itp.), błogosławić pokarmy w Wielką Sobotę i pojazdy mechaniczne, przewodniczyć modlitwom przy zmarłym i prowadzić przy pogrzebie stacje w domu i na cmentarzu.

Głównym zadaniem akolity jest niesienie Komunii Świętej ludziom chorym. Akolita może też spełniać różne posługi w czasie liturgii. Gdy jest taka potrzeba, jako pierwszy z szafarzy nadzwyczajnych może pomagać szafarzom zwyczajnym (diakonom, prezbiterom i biskupom) w rozdzielaniu Komunii podczas Eucharystii. Może także puryfikować naczynia liturgiczne (czyli spożywać resztki Krwi i Ciała Pańskiego, które pozostają w kielichu i puszce) oraz dokonywać wystawienia Najświętszego Sakramentu, jednak bez prawa błogosławienia wiernych. Posługa akolitatu to nie tylko wyróżnienie, ale też odpowiedzialność. W czasie obrzędu ustanowienia akolity biskup zwraca się do alumna słowami: „Przyjmij naczynie z chlebem do sprawowania Eucharystii i tak postępuj, abyś mógł godnie służyć Kościołowi przy stole Pańskim”. Wskazuje to na potrzebę nieustannego wysiłku i formowania samego siebie, tak, żeby postawa akolity, nie była sprzeczna z postawą tego, którego ma zanosić ludziom – Chrystusa. Dlatego też, zachęca się akolitów np. do częstszej adoracji Najświętszego Sakramentu, czy też większego zaangażowania do pracy na rzecz chorych, tak aby lepiej przygotować się i zrozumieć istotę swojej misji.

Obie posługi są dla kleryków przystankami w czasie długiej wędrówki ku święceniom kapłańskim. Módlmy się za alumnów, którzy przyjęli posługi, aby wytrwali na drodze powołania. By Ci, którzy teraz mogą czytać Słowo Boże, za jakiś czas mogli nie tylko odczytywać, ale głosić z mocą orędzie Dobrej Nowiny. By Ci, którzy teraz zanoszą Ciało Chrystusa wiernym, już niedługo mogli nie tylko trzymać w rękach Najświętsze Postaci, ale sprawiać, że na ich słowo na ołtarzu chleb będzie stawał się Ciałem Pańskim. A wszystko to dla budowania jednego ciała jakim jest Kościół.

 

Tekst – dk. Rafał Oleksiuk

Zdjęcia – al. Piotr Zdzieborski

[ngg src=”galleries” ids=”223″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″ images_per_page=”50″ number_of_columns=”3″ show_slideshow_link=”0″]

Rekolekcje Wielkopostne i Posługi

Pierwszy dzień marca, który w tym roku wypada w I niedzielę Wielkiego Postu był dla czterech alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie dniem szczególnym, gdyż właśnie wtedy biskup Piotr Sawczuk ustanowił ich w posługach akolitów i lektora.

Jego ekscelencja wyraził radość z powodu, z faktu, iż diecezja wzbogaciła się o trzech akolitów którymi zostali: alumn Daniel Konik, alumn Mateusz Krasowski oraz alumn Piotr Zdzieborski. Lektorem został ustanowiony alumn Daniel Piotrowski. Jak zauważył w homilii ksiądz biskup, posługi te nie są w formacji seminaryjnej celem samym w sobie. Użył niezwykle trafnego porównania do obozów jakie zakładają po przejściu pewnego etapu himalaiści wspinający się na najwyższe szczyty. Obozy te pozwalają podróżnikom stopniowo aklimatyzować się w coraz trudniejszych warunkach i dzięki temu spokojnie i bezpiecznie dojść na szczyt. W formacji przyszłych księży obłóczyny, lektorat, akolitat, kandydatura do diakonatu i wreszcie diakonat, są właśnie takimi przystankami na drodze do święceń prezbiteratu. Poprzez każdy z nich młody człowiek doświadcza coraz większej namiastki tego, co czeka go w życiu kapłańskim. Lektor powierzone ma zadanie czytania Słowa Bożego w czasie liturgii, akolita natomiast jest nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej.

Do tego szczególnego dnia alumni przygotowywali się poprzez trzydniowe rekolekcje w ciszy prowadzone przez ojca Romana Groszewskiego SJ. Wychodząc od oczywistej, a jednak często zapominanej przez ludzi, prawdy o bezwarunkowej miłości Pana Boga do człowieka, wprowadzał on kleryków w różne tajniki duchowości opierając się na wskazówkach Ignacego z Loyoli.

al. Rafał Oleksiuk

[ngg src=”galleries” ids=”209″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″ images_per_page=”50″ number_of_columns=”3″ show_slideshow_link=”0″]

Przyjęcie posług akolitatu i lektoratu

Dnia 18.02.2018 w naszej kaplicy seminaryjnej odbyła się uroczysta Liturgia pod przewodnictwem Ordynariusza Diecezji Drohiczyńskiej – J.E. Bp. Tadeusza Pikusa z udzieleniem posług lektoratu i akolitatu.

Alumni: Piotr Wyszomierski, Wojciech Wdowiński, Lesław Rzemieniec, Rafał Oleksiuk, Radosław Kalicki i Maciej Koszewski zostali ustanowieni w posłudze lektora. Alumni: Paweł Sierakowski, Beniamin Sęktas i Arkadiusz Szmurło zostali ustanowieni w posłudze akolity. Bartosz Ojdana alumn V roku został włączony w poczet kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu.   

Posługa lektoratu zobowiązuje do czytania słowa Bożego na zgromadzeniu liturgicznym.  Posługa akolitatu natomiast jest już bardziej „kapłańską” posługą. Akolita z greckiego oznacza „idący za kimś”, w tym wypadku za Chrystusem. Zadaniem akolity jest udzielanie Eucharystii wiernym oraz puryfikacja (czyszczenie) naczyń liturgicznych.

Gratulujemy naszym braciom i życzymy aby godnie służyli drugiemu człowiekowi!

 

al. Mateusz Deluga

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”137″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”30″ number_of_columns=”3″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” ngg_triggers_display=”never” order_by=”filename” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Rekolekcje i posługi

„Panie, przenikasz i znasz mnie” Fragment Ps 139 był hasłem tegorocznych rekolekcji wielkopostnych dla kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Odbyły się one od 10 do 14 lutego 2016 roku. Prowadził je ks. Karol Jakubiak kapelan szpitala z Siedlec, który ukazał nam piękno rozmyślania Słowa Bożego. Wyciszeniu i skupieniu pomagały ćwiczenia wielkopostne, na które składały się: Eucharystie, adoracje Najświętszego Sakramentu, konferencje, spowiedź św. oraz modlitwa Słowem Bożym.

Na zakończenie rekolekcji, w I Niedzielę Wielkiego Postu, biskup drohiczyński Tadeusz Pikus, celebrował Eucharystię, podczas której alumni III roku: Mateusz Gołoś, Patryk Nagórny, Bartek Ojdana, Michał Siduniak, Mateusz Roguski i Łukasz Zębrowski zostali ustanowieni w posłudze lektora. Alumni IV roku: Sylwester Grzeszczuk, Bartosz Margański, Michał Sawicki i Mateusz Ujazdowski zostali ustanowieni w posłudze akolity. Łukasz Redosz, alumn V roku, został włączony w poczet kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu.

Ks. prof. dr hab. Tadeusz Syczewski, rektor WSD, powitał kapłanów, alumnów i zaproszonych gości i wprowadził w obrzędy kandydatury i posług. W homilii Pasterz diecezji drohiczyńskiej podkreślił, że droga do kapłaństwa składa się
z wielu etapów m.in. z posługi lektoratu i akolitatu. Ksiądz biskup przypomniał wszystkim obecnym o trzech ważnych działaniach, o których nie możemy zapomnieć w Wielkim Poście, ale także w ciągu całego roku powinny się one pojawiać w naszym życiu. Powiedział
o modlitwie, jałmużnie – miłosierdziu i poście. Ukazał, że w czynieniu tych nie jest ważne, by inni je widzieli. Przede wszystkim, Bóg ma je wiedzieć. Czynienie ich pomaga
w przezwyciężeniu pokus i tego, co proponuje świat, a co oddala od Boga oraz zasłania Jego Miłosierną Miłość.

Na zakończenie Mszy Św. al. Patryk Nagórny w imieniu nowych lektorów, akolitów i kandydata do święceń diakońskich i kapłańskich, podziękował księdzu biskupowi, księdzu rektorowi Tadeuszowi Syczewskiemu, księżom moderatorom seminaryjnym oraz braciom alumnom. Wyraził nadzieję, że poprzez tę posługi, jeszcze goręcej rozpali się
w nich miłość do Słowa Bożego i rozkrzewiania go innym. Jednocześnie wyraził pragnienie do większego umiłowania Jezusa Chrystusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.

Nowym lektorom i akolitom ks. Biskup wręczył dekrety i pobłogosławił wszystkich alumnów na dalszą formację seminaryjną.

Posługa lektoratu i akolitatu są szczególnymi funkcjami liturgicznymi, a ich przyjęcie stanowi znaczący etap w drodze do święceń kapłańskich. Lektor jest ustanowiony do czytania Pisma świętego podczas liturgii, z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może również wykonać psalm między czytaniami. Akolita ustanowiony jest natomiast, aby usługiwał przy ołtarzu oraz pomagał kapłanowi i diakonowi. Przede wszystkim ma przygotowywać ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie potrzeby rozdawać wiernym Eucharystię, której jest szafarzem nadzwyczajnym.

 al. Grzegorz Konopacki